Egeschdändnéss
Auch därf eich et jò égeschdehn:
Eich woar noch nie en echder Faasebòòz vaam Elfden Elfden béss aan Aschermétwóch,
der Fetten Dónnerschdach un
Faasendmäändach noch én kääm änzich Johr mei allerheekschden Feierdaa.
Mei erscht Wérter hann gewéss nét "Alleh hopp" gehääscht un aach mei
Puls schläät annerschder wéi:
Humba-Humba-Täterä.
Eich woar noch kään Prénzessin odder Haremsdam un de Garde héppt un lewt ganz gutt so
-ohne meich.
En spassich Héitchen óf em Kopp, en root Naas óf meiner eijenen, en
Lóftschlang óm de Stross gewéckelt, schonn
féihlen eich méch wéi verklääd. Masken ze traan, dat leit mer nét. Eich bénn
aam léifschden pur Naduur.
Eich bénn kään echder Faasebòòz vaam Elfden Elfden béss aan Aschermétwóch,
wo eich se doch so gäär gesinn:
Leit mét Koschdümmern bónt wéi't Lewen, Paradiesvijel mét Märchinglétzer,
Zwerjen,
Bären, Pilzen,
Bléimcher, Cloon, Ritter, Seereiwer, Cowboy, starker Mann mét
Gummihanteln, Ufos, Vampiren,
Frankenschdään
un anner grusseléch Geschdalten, wo mer nét ään Doun meh éss.
Un iwwer all dem Séngen, Danzen, Lachen, ausgelossen Frääd aam Lewen. Fó en paar Stónnen
mòòl ganz annerscht
sénn: lebennéch!
Aach mòòl eppes ze risgieren, wo mer séch sonscht nét trauen gääf. En bésschen
óf
de Bótz ze hauen, en
bésselchin keddenloss, wo käänem schaad, äämòòl außer Otem sénn
for Gléck.
Eich bénn kään echder Faasebòòz vaam Elfden Elfden béss aan Aschermétwóch
for en paar Wóchen én der geckéch
Zeit.
Mei Lachen un mei Frääd hann émmer aach en ganz klää Trään ém
Knopploch.
Eich bénn un bleiwen iwwert ganze Johr:
E Narr.
Ursula Kerber
