Wéntern
| iwwer Määnt |
ze Fouß |
| mannshoch der Schnee |
bei Wénd un Wédder |
| Schlieden fahrn un Schneemann baun |
de Wasserleidong égefroar |
| Kóllenauen Wótzelnas |
Eisbloumen aan de Fénschdern |
| Schleimern ellenlank |
all Stuwwen kalt |
| Bròòtäppel un Verzehlches |
ém Bett geschdréckden Strémp |
| häämeléch beinanner én der Kich |
iwwerm Owen bampelt Wäsch un tréppst |
| so waarem |
et kältst |
noch émmer
én der Reih gehn én der Reih gehn
én der Reih gehn én der Reih gehn
én der Reih gehn én der Reih gehn
én der Reih gehn én der Reih gehn
én der Reih gehn én der Reih gehn
én der Reih gehn én der Reih gehn
én der Reih gehn én der Reih gehn
én der Reih gehn én der Reih gehn
én der Reih gehn én der Reih gehn
én der Reih gehn aus der Reih danzen
én der Reih gehn én der Reih gehn
én der Reih gehn én der Reih gehn
én der Reih gehn én der Reih gehn
Ursula Kerber
Kissgäärten
E Japan rechen se Kiss
nò uralt Traditzjònen
fó ze staunen ze lehren ze begreifen
Gott un de Welt
Bei us verdäälen se Kiss
tonneweis wei óm't Haus
fó geent Unkraut geent Geziwwer
Schmetterléngen un Vijel
Kissgäärten
fó sei Rouh ze hann
fó sei Rouh ze fénnen
E Japan
Ursula Kerber
Erstmals veröffentlicht: „So schwäddse mir im Landkreis Saarlouis“
Kelkel-Verlag
„Must have“ – mer móss
Mer móss se gesinn hann
déi Reichen un déi Scheenen
é Cannes, é Nizza un é Monaco
Mer móss se gesinn hann
de Sónnebloumen vaam van Gogh
é Londen, é New York un én Amschderdam
Mer móss se gesinn hann
de Bloumenteppich é Bréssel
un de geschdéckden é Bayeux
Mer móss séch gesinn hann
é dausend Spijeln
vaam Sónnekeenéch é Versailles
mer móss – mer móss
gar neischt – nur sterwen
saat de Oma
ihr Bohnesauf
mét Quetschenkouchen
woar der bescht
Ursula Kerber
Pladanen aam Grooßen Määrt é Saarlouis
Zeidéch voraan Allerhäälijen
kémmt de Sää
un hillt all Äscht
métsamt de Bläddern rónner
fótt dapper fótt
so spart mer séch
et Laaw ze räffen
un't Sémmelieren iwwer Abschidd
Stadtpuls schläät schnell
dussma kinnt Stéllschdand hääschen
un de Pladanen nackéch
dówwelt ém Karree
hewen de Aarmen
wéi Kandelawern
wo wääsen dat se
Léchter traan
Ursula Kerber
Aam alten Bahnóff
De Auer stétt óf zwälf
ém gròòen Bahnóffsgéwwel
Koppramp un Stómpglääs
déif verwótzelt mét
Streichern Grass un Birken
De Auer stétt óf Métdach
all Fénschdern unnen fescht
verrammelt un vermòlt un
owen loun de Scheiwen
néwwelméid nò nirjends
wo séch kää Himmel spiejelt
De Auer steht óf Métternaat
Traktzjònen jääen langes
dapper weider weider
zou nauen Zeiten ohné Zaijer
nét ää Singnal óf geel óf root
schrait dussma mach mò dussma
ém Rausch géfft et kää hallen
De Auer stétt óf zwälf
Ursula Kerber
erstmals veröffentlicht in "Paraple Nr. 23/2012"
Aandenken
(Norderney 10/11)
Spuren bleiwen
vaan Lännern un Minschen
wo mer gesinn hat
Linjen
all annerscht
de Form de Farw
jed fó séch äänzeln
iwwernanner geréckt
Schnéttmóschderbooren
én der Seel
Ursula Kerber
Zwei Mundart-Haiku als Gastbeitrag
... zu den
Haiku
Danke an Claudia Brefeld : eine interessante Seite - nicht nur für Mundart-Haiku
mét zwei Féiß
óm Teppich bleiwen
un gewéss - der fléit
Ursula Kerber
Sauwer
(Merci an alle beherzten Frauen, besonders an Wally und Dorothee)
ém Kääwich hucken
et eijen Lääd bejòmern
un de Stäb wienern
iwwerall propper
nirjens aach nur en Stääwchin
der Teppich hält stéll
freemen Méckenschéss
hoarschdeklään ónnersouchen
dò kémmt ma zou neischt
Ursula Kerber
e Kléck zeréck
11 durch 12
Alter
Baam ém Wénter
Fréihjohrsdrónken
Meh wéi
drei Wóchen
Okdowergòld
Patchwork
Strauobschtbléit
un wann de raus gehscht
én
Emachglässern
